Jedną z form terapii jaka jest stosowana w naszym ośrodku już od 2003 roku  jest terapia  z udziałem psów, a jej fachowa nazwa to dogoterapia. Ten rodzaj terapii kontaktowej jest wykorzystywany do rewalidacji osób niepełnosprawnych czyli tym, którzy cierpią na autyzm, porażenie mózgowe, upośledzenie umysłowe i zespół Downa, oraz mającymi zaburzenia typu ADHD. Jej skuteczność  i pozytywne oddziaływanie jest  poparte obserwacjami pracujących terapeutów i nauczycieli. Dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi czerpią wiele korzyści uczą się m.in. samokontroli, rozwijają zasoby nowych słów, opanowują treści dydaktyczne, uczą się liczyć, wzrasta ich pewność siebie i podnosi się im samoocena, poprawia się ich komunikacja z innymi ludźmi, a koncentracja uwagi się zwiększa. Przede wszystkim dzieci uczą jak radzić sobie ze strachem przed kontaktem ze zwierzęciem, co wyraża się poprzez wejście w interakcję oraz coraz pełniejszą akceptację.

Nawiązywanie kontaktu z psem wywołuje pozytywne emocje u dziecka,  a wraz z tym pobudzane są jego zmysły:  węch,  słuch, wzrok, dotyk. Koncentracja uwagi to kolejny aspekt wynikający z obecności psa,  a co więcej – dziecko uczy się budowy zwierzęcia. Ponadto dziecko nabywa umiejętność orientacji swojego ciała oraz doskonali swoją sprawność psychoruchową. Regularne ćwiczenia z psem pomagają w rozwijaniu umiejętności w zakresie motoryki małej (zdolności manipulacyjne  i posługiwanie się ręką, ćwiczenie chwytu pęsetowego), motoryki dużej (zręczność ruchowa całego ciała, rozwój sprawności i koordynacji ruchowej), percepcji (odbiór informacji z otoczenia za pomocą zmysłów) i funkcji poznawczych (proces myślenia: uwaga, pamięć, koncentracja). Ćwiczenia wspomagające rozwój dziecka prowadzą do poznania własnego ciała, pozwalają zdobyć pewność siebie, przełamać nieśmiałość, niwelują strach i lęk, a także relaksu. Częstym efektem obcowania z psem jest także relaksacja i wywoływanie spontanicznej aktywności u dziecka polegającej  na podejmowaniu zabawy z psem oraz lepiej funkcjonować w grupie.

Cele terapii z udziałem zwierząt: 

to między innymi cele fizyczne , psychiczne, edukacyjne i motywacyjne.

Do celów fizycznych należą:

- poprawa motoryki i koordynacji ruchowej,

- rozwinięcie umiejętności poruszania się np. na wózku inwalidzkim,

- udoskonalenie zdolności utrzymania równowagi .

Cele psychiczne to:

- zwiększenie intensywności komunikacji werbalnej pomiędzy

członkami grupy,

- rozwijanie zdolności do koncentracji uwagi tj. słuchania i

koncentrowania się na wykonywanym zadaniu,

- udoskonalenie zdolności relaksacyjnych,

- zwiększanie poczucia własnej wartości,

- zmniejszanie napięcia , stresu,

- ograniczanie poczucia osamotnienia,

 

Wśród celów edukacyjnych można wymienić:

- zwiększenie zasobu słów,

- poprawę pamięci krótkotrwałej i długotrwałej ,

- zaznajomienie z takimi pojęciami jak: kolor , wielkość, kształt itp.

Cele motywacyjne to:

- zwiększenie chęci uczestniczenia w życiu grupy;

- poprawa kontaktu z innymi członkami grupy;

- polepszenie stosunku uczeń - nauczyciel;

- zwiększenie ochoty do ćwiczeń .

Zakres tematyczny dogoterapii obejmuje :

- oswajanie z psem,

- obserwowanie postaw i ruchów psa,

- obcowanie z psem,

- naukę wydawania komend ,

- kontakt bezpośredni z psem ,

- zabawę z psem,

- czynności pielęgnacyjne,

- omawianie budowy psa ,

- prowadzenie psa na smyczy.

Środki dydaktyczne :

- pies ,

- akcesoria do wykonywania czynności czesania , mycia ,

- karma, ciasteczka,

Program dogoterapii realizowany jest z uwzględnieniem

możliwości dziecka i bazy dydaktycznej placówki.

Formy pracy

a) zajęcia indywidualne ,

b) zajęcia grupowe ,

Indywidualna lub grupowa praca terapeutyczna z udziałem psa może odbywać się także na zajęciach logopedii, rewalidacji, rehabilitacji .

Dogoterapeutki, które pracują w naszym ośrodku to:

Katarzyna Jakimiuk – Baran /dyrektor/ z psem Volvo,

Katarzyna Boćkowska z psem Leo

Beata Kaczyńska z psem Benio

Agnieszka Wiejak z psem Luna.