Historia
Historia i tradycja placówki
Historia powstania Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Długoborzu wiąże się z likwidacją dwóch ośrodków szkolno-wychowawczych: w Zambrowie i w Grabowie. Obie te placówki wcześniej działały na terenie byłego województwa łomżyńskiego, a ich organem prowadzącym było Kuratorium Oświaty w Łomży.
Jednak zanim doszło do tego przekształcenia należy sięgnąć aż 1957 roku. W tym też okresie został powołany do życia Państwowy Zakład Wychowawczy dla dziewcząt umysłowo upośledzonych. Zakład dla 60 dziewcząt mieścił się po Domu Dziecka w budynku na ulicy Al. Wojska Polskiego nr 7. Posesja ta była własnością prywatną pani zamieszkującej w Warszawie. Budynek był w koszmarnym stanie, a warunki bardzo złe. Na poddaszu budynku znajdował się internat. Brakowało chętnych nauczycieli i wychowawców do pracy w tym zakładzie. Kadrę zatrudniono już od 1 września 1957r. a naukę rozpoczęto dopiero1 listopada 1957r. Pierwszy rok szkolny 1957/58 powitał 50 uczennic, zakwalifikowanych przez Powiatowe Komisje Selekcyjne lub przez Woj. Poradnię Zdrowia Psychicznego. Utworzono
3 klasy specjalne.Liczba wychowanek rosła z roku na rok i już w roku szk.1960/61 zakład liczył 76 uczniów, w tym byli pierwsi chłopcy. Zbyt duża liczba uczniów i trudne warunki pracy spowodowały konieczność poszukania innego miejsca na szkołę. W 1960 roku wydzierżawiono od Zakładu Przemysłu Bawełnianego w Zambrowie, na wskutek starań K.O.S i dyrekcji zakładu, budynek częściowo zajmowany przez Państwowy Zakład Wychowawczy. W poprzednim budynku pozostał internat, z którego doprowadzano uczniów do nowego budynku szkoły.
W roku 1961/62 liczba uczniów wynosiła 101 z tego z miasta dochodziło 25 osób, a pozostała mieszkała w internacie. Kadra zakładu systematycznie podnosiła swoje kwalifikacje, a szkołę doposażono w pomoce dydaktyczne i sprzęt. Brakowało tylko sali gimnastycznej. Oprócz nauczycieli, wychowawców, pracowników administracji i obsługi, zatrudniono lekarza i higienistkę szkolną. Warunki w szkole uległy poprawie, jednak w internacie w dalszym ciągu było ciasno, brakowało też łazienek i wc.
W roku szkolnym 1963/64 było już 132 uczniów i 7 klas szkoły specjalnej, z tego 58 dochodziło z miasta. Kadra pedagogiczna, to dyrektor, kierownik internatu, 8 nauczycieli i 6 wychowawców. Trzy lata później powstaje klasa 8. Pięć grup w internacie liczy 96 uczniów. Prężnie działa Samorząd Szkolny i Drużyna Harcerska.
Rok szkolny 1966/67 przynosi powołanie do życia klasy „A”- pierwszej klasy uczniów niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym. Powołano również zastęp zuchów.
Rok szkolny 1973/74 to rok kolejnych reform szkolnictwa. Wprowadzone zostały nowe kryteria ocen z zachowania. Wakacje 1974r. przyniosły kapitalny remont obecnego budynku, a w 1975r. zakład przeszedł pod opiekę Kuratorium Oświaty w Łomży.
13 sierpnia 1975r. szkołę przeniesiono do budynku Szkoły Podstawowej nr 1 w Zambrowie oraz rozpoczęto starania o dobudowę sali gimnastycznej i internatu. Liczba uczniów ciągle wzrastała i już w kolejnym roku szkolnym zakład liczy 175 uczniów.
Kolejne zmiany zapoczątkował rok szkolny 1979/80, gdyż Kurator Oświaty i Wychowania w Łomży przekształca Państwowy Zakład Wychowawczy na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Zambrowie (akt założycielski z dnia 5 lutego 1979r. nr 5/79). W skład ośrodka wchodzą: Państwowa Szkoła Specjalna, Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Internat.
W porozumieniu z Dyrekcją Zambrowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego w tym roku szkolnym utworzono klasę pierwszą Zasadniczej Szkoły Zawodowej Specjalnej o profilu tkacz.W roku szkolnym 1982/83, 198 uczniów rozpoczyna naukę i z każdym kolejnym rokiem zwiększa się też liczba kadry. Na przestrzeni tych kolejnych lat szkolnych do ośrodka przychodzą nowi nauczyciele i odchodzą na zasłużony odpoczynek ci, którzy byli pionierami szkoły specjalnej w Zambrowie.
Sześciodniowy tryb nauki szkolnej rozpoczął rok szk. 1986/87. W tym też roku uczy się 165 uczniów w 12 klasach szkoły podstawowej specjalnej, 3 oddziałach szkoły zawodowej i 2 oddziałach szkoły życia, kadra liczy 24 nauczycieli i wychowawców.
W roku szkolnym 1992/1993 powstaje pierwszy oddział przedszkolny.
2 kwietnia 1996r. Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Zambrowie zostaje zamknięty i Aktem Likwidacyjnym nr 2/96 przeniesiony do Długoborza. Na mocy aktu założycielskiego nr 1/96 z dnia 2 kwietnia 1996 rozpoczął swoją działalność z dniem 1 września 1996r. Naukę rozpoczęło 150 uczniów, w internacie mieszkało 102 uczniów. Statut został nadany placówce przez Kuratora Oświaty woj. łomżyńskiego.
Od 1 września 1999r. Uchwałą Rady Powiatu w placówce powołane zostało Gimnazjum Specjalne.
Przez kolejne parę lat w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym uczyło się coraz to więcej uczniów. Najwięcej, bo aż 209 uczniów powitało rok szkolny 2004/2005, a z internatu korzystało 100 wychowanków. Od 2005r. ośrodek jest placówką feryjną, a wychowankowie na stałe mieszkający w internacie tzw. pozostający na skarb państwa w wyniku reorganizacji zostali przeniesieni do Domu Dziecka w Zambrowie. Do placówki dojeżdżają razem z innymi uczniami z miasta.
Od roku szkolnego 2006/2007 tendencja przyjęć zaczęła spadać z powodu możliwości podejmowania nauki przez uczniów niepełnosprawnych w szkołach ogólnodostępnych oraz licznych oddziałach integracyjnych. Zwłaszcza dotkliwie spada liczba w klasach uczniów niepełnosprawnych w stopniu lekkim w szkole podstawowej, gimnazjum i zasadniczej szkole zawodowej. Daje się to również odczuć w liczbie uczniów mieszkających w internacie ośrodka.
Uczniowie w coraz to większym stopniu uczestniczą w wielu konkursach, zawodach sportowych różnego szczebla, przeglądach artystycznych. Placówka zmienia się i coraz bardziej jest rozpoznawalna w środowisku lokalnym.
Od roku szkolnego 2009/2010 możliwość korzystania z usług placówki mają dzieci niepełnosprawne lub zagrożone niepełnosprawnością z opiniami o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, od momentu urodzenia do momentu rozpoczęcia nauki w szkole. Z roku na rok wzrasta liczba takich najmłodszych „uczniów” placówki.
Rok szkolny 2013/2014 przynosi dla ośrodka kolejne zmiany, po raz pierwszy została utworzona klasa dla uczniów z całościowymi zaburzeniami rozwoju tzw. kl. autystyków - ”A” oraz oddział rewalidacyjno-wychowawczy dla uczniów niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu głębokim.
Do placówki uczęszczają dzieci i młodzież do następujących typów szkół:
- szkoła podstawowa + oddziały przedszkolne,
- szkoła branżowa I stopnia
- szkoła przysposabiająca do pracy.
Dla dzieci zagrożonych niepełnosprawnością od urodzenia prowadzone są zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju.
Większość uczniów dodatkowo posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.Obecnie w placówce uczy się 182 uczniów, z przewagą uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, znacznym.
Uczniowie dowożeni są szkolnymi autobusami z miasta i gminy, BUS-em ośrodka, przez swoich rodziców lub mieszkają w internacie placówki.
W internacie funkcjonuje 9 grup wychowawczych. Celem grupy wychowawcze jest umożliwienie uczniom realizacji kształcenia i wspomaganie opiekuńczo-wychowawczej roli szkoły i rodziny dziecka oraz stwarzanie optymalnych warunków do rozwoju zamiłowań, uzdolnień i zainteresowań naszych podopiecznych. Jednym z zadań wychowawców jest dbanie o zdrowie fizyczne i psychiczne dzieci, które pozostają pod ich opieką.
Wychowankowie biorą udział w zajęciach sportowych, turystycznych, rekreacyjnych oraz kulturalno-edukacyjnych. Internat działa od poniedziałku do piątku. Wychowankowie mają zapewnioną całodobową fachową opiekę, wyżywienie, atrakcyjnie zagospodarowany czas wolny.
Placówka oferuje szereg atrakcyjnych zajęć rewalidacyjnych, rehabilitacyjnych oraz dodatkowych uwzględniających predyspozycje i zainteresowania naszych wychowanków. Wychowankowie objęci są następującymi formami wspierania rozwoju dziecka, dostosowanymi do jego indywidualnych możliwości i potrzeb:
- logopedia,
- zajęcia psychologiczne,
- rewalidacja indywidualna,
- rehabilitacja ruchowa,
- gimnastyka korekcyjna,
- zajęcia korekcyjno - kompensacyjne,
- zajęcia dydaktyczno - wyrównawcze,
- dogoterapia,
- zajęcia z elementami muzykoterapii,
- metoda Tomatisa- stymulacja audio – psycho - lingwistyczna,
- neuroterapia metodą EEG Biofeedback,
- integracja polisensoryczna - w sali Doświadczania Świata,
- zajęcia metodą Dennisona - kinezjologia edukacyjna,
- Integracja Sensoryczna,
- program aktywności M.C. Knill- „Dotyk i komunikacja”,
- metody komunikacji alternatywnej i wspomagającej - piktogramy, Makaton,
- metoda ruchu rozwijającego Veroniki Sherborne,
- terapia behawioralna.